Auteur: VJC

18/04/2018 – Uitstap naar “Spanish Still Life”expo in BOZAR in Brussel

18/04/2018 – Uitstap naar “Spanish Still Life”expo in BOZAR in Brussel

Tijdens de examens kregen wij, leerlingen Spaans, een mailtje van Mevrouw Beliën met de vraag of we geïnteresseerd waren om mee te gaan naar een tentoonstelling over Spaanse stillevens. De uitnodiging om samen met haar, op een woensdagnamiddag, de tentoonstelling te bezoeken sprak mij wel aan.

 

 

En zo spoorden we de eerste woensdagnamiddag na de paasvakantie, richting Brussel. Mevrouw Beliën was vooraf al eens poolshoogte gaan nemen zodat we niet té ver verdwaalden. Terwijl de trein zachtjes over de rails hobbelde, genoten we van een boeiende uiteenzetting over de geschiedenis van stillevens in de schilderkunst. Ik onthoud vooral dat stillevens voornamelijk schilderijen zijn waarop enkel levenloze, inactieve dingen staan afgebeeld zoals fruit, groeten, bloemen, vanitas-elementen. Maar de Spaanse schilder Velázquez introduceerde de “bodegón”, een stilleven mét figuren. De Spanjaarden werden duidelijk beïnvloed door de Vlaamse schilders o.a. Jan Brueghel de Oude en Italiaanse schilders. Hiermee wordt weer aangetoond hoe de Europese cultuur diep geworteld is in een rijk gemeenschappelijk verleden.

 

 

 

Na de tentoonstelling bewonderden we de prachtige Brusselse Grote Markt met haar gotische stadhuis en statige herenhuizen. Bram merkte op dat de data op de huizen niet veel verschilden. Dat komt omdat de Grote Markt, nadat ze door Lodewijk XIV bijna volledig werd plat gebombardeerd, rond dezelfde tijd weer werd opgebouwd. Daarna bezochten we nog even Manneken Pis, die op zijn gekende manier de verzengende hitte van de zon trotseerde. We kuierden verder door het charmante hart van Brussel en eindigden op een terrasje aan het Sint-Katelijneplein achter een verfrissend home-made fruitdrankje waar straatmuzikanten het beste van zichzelf gaven.

Met een smeltend ijsje in de hand, bracht de trein ons terug naar de hoofdstad van de smaak. De ergernis van een halfuurtje treinvertraging werd snel vergeten dankzij de snoeptraktatie van Mevrouw Beliën. Aan het station van Hasselt stonden de taxi’s mama ons al op te wachten … vlug naar huis want we moesten onze boekentas toch nog opendoen. Het was een fijne, zonnige en culturele namiddag!

Thibault Di Fiore II1

 

 

13/03/2018 – Stressfactor 2018

13/03/2018 – Stressfactor 2018

Op dinsdagnamiddag 13 maart werden de boeken even aan de kant gelegd. Vijf studenten van het tweede jaar hadden via Stressfactor een optreden van de Nederlandse zanger Lil’ Kleine gewonnen. En dat konden ook hun medeleerlingen wel smaken!

 

 

06/02/2018 – Uitstap Ramioul 1ste jaar

06/02/2018 – Uitstap Ramioul 1ste jaar

Sneeuw en koude zijn helaas (of joepie!) de eerste woorden waar ik aan terugdenk na deze dag. Nee, we zijn het niet meer gewend een hele dag buiten in de sneeuw … velen waren helaas ook niet voorzien op dit winteroffensief! De oermensen kleedden zich beter dan wij, me dunkt!

Na een busrit van een dik uur kwamen we aan bij het Préhistomuseum van Ramioul, een plaatsje langs de Maas, tussen Luik en Hoei. Deze leeruitstap sluit aan bij de boeiende leerstof over de prehistorie van het vak geschiedenis.

Goed gezinde gidsen wachtten ons op en haalden hun beste Nederlands boven (ze hadden zich hier duidelijk goed op voorbereid!). Ook na herhaaldelijk aandringen van mezelf om Frans te spreken tegen de leerlingen, bleef alles in het Nederlands uitgelegd worden.

In de voormiddag kregen we uitleg over prehistorische gebruiksvoorwerpen (messen, harpoen, hak, fuik, bijl, chopper, vruchtbaarheidsbeeldjes, kledij, potten, urnen, olielampjes …). De prehistorie (= periode vóór de uitvinding van het schrift) wordt ingedeeld in twee grote periodes: die van de nomadische jagers en voedselverzamelaars en die van de sedentaire landbouwers. Na de uitleg beseften we heel goed dat prehistorische mensen slim waren en erg goed met de natuur konden samenleven. We leerden dat de meeste werktuigen die teruggevonden zijn van silex (= vuursteen) gemaakt zijn omdat dat niet vergaat. Ook voorwerpen gemaakt van gewei en hoorn, die ook heel sterk zijn, worden regelmatig teruggevonden. Alles wat van hout gemaakt werd, is met de tijd vergaan. Van huizen of tenten bijvoorbeeld resten er ons enkel nog gaten in de grond waar ooit balken hebben gestaan. De prehistorische mens woonde zeker niet in koude, vochtige grotten waar de rook van hun vuren in bleef hangen!

 

 

Dan bezochten we het kleine, maar gezellige museum zelf dat een interessante collectie bevat van alle prehistorische vondsten uit Wallonië. We zagen er o.a. huiden van een bizon, een paard, een veelvraat, een otter, een rendier … elke pels werd voor een ander kledingstuk en een ander seizoen gebruikt. We zagen verschillende schedels (homo habilis, homo erectus, homo neanderthalensis …) en resten van een mammoet, oeros, beer en neushoorn. Verder zagen we ook veel gebruiks- en siervoorwerpen van onze voorouders.

Na de middag namen we deel aan workshops zodat we even zelf oermens mochten spelen! We maakten een potje uit klei en dit zonder pottenbakkersschijf, want dat was een latere Romeinse uitvinding. We versierden het met prehistorische motieven. In onze streken leefde het bandbekervolk, dus versierden we onze potjes dan ook graag met banden en andere geometrische patronen.

Hierna mochten we zelf vuur gaan maken. Om vuur te maken zijn drie elementen nodig: één vuursteen, één (ijzerhoudende) pyriet en geraspte tonderzwam. Het deskundig tegen elkaar slaan van de stenen gaf vonkjes die de zwamschilfers deden smeulen. Hiermee werd dan stro in brand gestoken en buiten een groot vuur gemaakt. We gingen tot het uiterste om vuur te maken en het is ons allemaal gelukt!

Tenslotte gingen we jagen op een wolharige neushoorn en een oeros! Deze bleven gelukkig héél stil staan! Eerst vielen we aan met een speer met speerdrijver -om verder te kunnen gooien- daarna met pijl en boog. Tijdens het wachten genoten we van sneeuwpret, want de sneeuw bleef goed liggen! Dit werd echter vlug héél koud en we waren niet een beetje blij toen we de warme bus in konden!

 

 

 

 

Het was een leerrijke en plezante dag! Dank u wel, mijnheer Chef, mevrouw Geusens en mevrouw Wils!

Mimi Beliën